ನನ್ನ ಕವನ

ಸ್ವಾತಂತ್ರದ ಸ್ವಾದವನು ಸವಿಯುವ ಸುಯೋಗವಿಲ್ಲ ಕಾಲದ ಕೂಪದಲಿ ಕಾಲಿಟ್ಟ ಮೇಲೆ ನರಳುವುದು ಸಲ್ಲ ತುತ್ತಾದೆ ತ್ವರಿತ ಸ್ವತ್ತಿಗೆ, ಸ್ವಂತ ಅನುರಾಗವ ನೆನೆಸಲಾರೆ   ಕ್ಶಣಮಾತ್ರ ಕಂಕುಳ ತೊಗಲ ಸಾಂಚಿಯ ಅಗಲಿರಲಾರೆ ಕೀಲಿ, ಚಶ್ಮ, ನಗದು, ನಗಲುಗಳ ರಕ್ಷಣೆಯ ಹೊಣೆಯಲಿ ವಸ್ತು ಏನೋ ಮರೆತಂತೆ ಎಲ್ಲೋ ಬಿದ್ದಂತೆ ಭಾವದಲಿ ಅಧಿಕಾರದಿ ಕಟ್ಟಿಹಿಡಿಯಲು ಅವರಿವರ ಸಂಬಂಧಗಳ     ಸೌಜನ್ಯ ಬಿಟ್ಟು ಕೆಡಿಸಿ ಮನಗಳ ತಾರುಗಳ ಶ್ರುತಿಮೇಳ ಬಾರದು ಸ್ವಾತಂತ್ರ ಕಾಲದ ಗುಲಾಮಗಿರಿಗೆ ತುತ್ತಾದರೆ ತ್ಯೆಜಿಸಿ ಪಂದ್ಯ, ಆಂತರಿಕ ಮೌಲ್ಯ ಮಾಪನ ಮಾಡದಿರೆ